Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Σάββατο 18 Ιανουαρίου 2020



"Τινάζομαι και τριγυρνώ όλη νύχτα, 

να σ' ακούω να λες θέλω να σ' αγγίξω 

χωρίς να χρησιμοποιήσω τα χέρια μου." 

 Maggie Nelson / Morning Prayers


"Κάποιοι άνδρες δεν το σκέφτονται, λοιπόν. 

Εσύ όμως ναι: ερχόσουν και μού έλεγες ότι σχεδόν

 μου αγόρασες λουλούδια αλλά

 να, κάτι είχε πάει στραβά. 


 Το ανθοπωλείο ήταν κλειστό.

 Ή απλά αμφέβαλες- 

σκέψεις που μυαλά σαν τα δικά σου, ή τα δικά μου

 κάνουνε συνεχώς. Το ξανασκέφτηκες. Ανέβαλες.

 Μάλλον δεν θα ήθελα λουλούδια κοντά μου. 


 Τότε είχα χαμογελάσει και σ’αγκάλιασα, θυμάμαι. 

Τώρα μονάχα να χαμογελώ μπορώ.

 Αλλά δες, τα λουλούδια που σχεδόν έφερες εδώ

 άντεξαν όλον τούτο τον καιρό." 

 Wendy Cope / Λουλούδια


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου