"Η ένοχη ανάμνηση είναι εξοργιστικά συνεπής στην άφιξη. 

Όταν την ανακαλούμε, κάθε παράσταση που δίνει 

 είναι πάντα πρεμιέρα. 

Η αμαρτωλή ανάμνηση είναι μια αυστηρά προσωπική υπόθεση. 

Η μοναδική θεατρίνα που δεν επιθυμεί ακροατήριο.

 Επιζητά μόνο το χειροκρότημα του εαυτού μας. 

Είναι ιεροσυλία, όταν προσπαθείς

 να την περιγράψεις στους άλλους.

 Γενναιόδωρη, σου επιτρέπει να αφαιρέσεις ή να προσθέσεις 

στις πράξεις πάθους του παρελθόντος.

 Ο εισαγγελέας της ηθικής προτείνει πάντα την ενοχή της, 

όμως το αμιγές δικαστήριο του χρόνου

 εκδίδει αθωωτική απόφαση, 

επειδή το σώμα των ενόρκων είναι οι μνήμες της αφής." 

 Γιάννης Τόλιας / από την συλλογή Ασκήσεις συναισθήματος