Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Δευτέρα 20 Ιανουαρίου 2020



"...ν' αγαπάς έγκειται κάποτε στο να μην είσαι αγαπημένος - ή τουλάχιστον στο να αποδέχεσαι ότι μπορείς να μην είσαι. Τίποτε, ούτε το είναι ούτε το μηδέν, δεν μπορεί να περιορίσει, να συγκρατήσει ή να εμποδίσει την αγάπη, εφόσον αγαπώ σημαίνει, κατ' αρχήν, διακινδυνεύω να μην είμαι αγαπημένος. Να αγαπά κανείς χωρίς να είναι αγαπημένος - αυτό ορίζει την αγάπη χωρίς το είναι. Ο απλός τυπικός ορισμός της αγάπης περιλαμβάνει τη νίκη της πάνω στο τίποτα, επομένως πάνω στο θάνατο. Η αγάπη ανασταίνει - πρέπει να το καταλάβουμε αυτό ως μία αναλυτική πρόταση..."

  Jean-Luc Marion / Το ερωτικό φαινόμενο / Πόλις

"Θα ξέρεις ότι αγαπιέσαι η μέρα που θα μπορέσεις να δείξεις την αδυναμία σου, χωρίς ο άλλος να την χρησιμοποιήσει για να επιβεβαιώσει τη δική του δύναμη." 

Cesare Pavese


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου