Η προσδοκία του ταξιδιού

Θα προσπαθήσουμε να ταξιδέψουμε στο κυανού της τέχνης και του πολιτισμού, όπου εκείνο που βαραίνει περισσότερο στις εκτιμήσεις μας είναι ακριβώς η έλλειψη βαρύτητας. Θα προσπαθήσουμε να επικοινωνούμε με το τηλεγραφείο των σκέψεων, με γλώσσα που περνάει από το τρυπητό που αφήνει απ΄έξω τα απόφλουδα...Με την ελπίδα να υπάρξουν ρινίσματα χρόνου που θα ψιθυρίσουμε: Λίγο θέλω ακόμη για ν΄αποσπαστώ από το έδαφος και να παίξω με τις πατούσες μου μιαν άλλου είδους κιθάρα...

Η εντοπισμένη εδώ προσδοκία είναι η αλληλεπίδραση μας με επίγνωση της αδυναμίας, με φορείς αλληλεπίδρασης, αναγκαίους κατά τη Φυσική, σκέψεις, εικόνες, ήχους που προσφέρουν Αυτοί που μας δείχνουν πόσο λανθασμένα, ίσως, συλλάβαμε την δωρεά της ζωής. Έρανος σκέψεων, λοιπόν, ήχων που παράγουν εικόνες που δεν τις βλέπουν τα μάτια, εικόνων που παράγουν ήχους που δεν τους ακούν τα αυτιά, και μοιρασιά της συγκομιδής. Με τιμή στην ατίμητη τιμή αυτών των διαλεχτών της τέχνης και του πολιτισμού που απλόχερα τα προσφέρουν...

Ας ζήσουμε τουλάχιστον την προσδοκία του ταξιδιού, που είναι πιο σημαντική από την πραγματοποίησή του. . .


Τετάρτη 1 Ιανουαρίου 2020



"Και πάλι λες δεν είναι δυνατό 

 όλες αυτές οι ευχές να ψεύδονται, 

 και πάλι λες δεν είναι δυνατή 

 τέτοια πανταχόθεν σύμπτωση, 

 δεν είναι δυνατή τέτοια πανταχόθεν συμπαιγνία." 

Κώστας Μόντης

EY-ΤΟΙΧΙΣΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗ ΜΕΡΑ.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.

"Επιμένω σ' έναν άλλο κόσμο. 

Τον έχω τόσο ονειρευτεί, 

τόσο πολύ έχω σεργιανίσει μέσα του,

 που πια είναι αδύνατο να μην υπάρχει."

Χρίστος Λάσκαρης


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου